Azactam Fl Inj 1 X 1g

Infecties

• Gecompliceerde infecties van de urinewegen, met inbegrip van pyelonefritis
• Infecties van de lagere luchtwegen (bronchitis, pneumonie, acute longontsteking bij patiënten die lijden aan mucoviscidose)
• Infecties van de huid en de weke delen, met inbegrip van infecties geassocieerd met postoperatieve wonden, zweren of brandwonden
• Infecties van botten en gewrichten
• Intra-abdominale infecties, met inbegrip van peritonitis
• Bacteriemie/septicemie
• Meningitis (enkel indien veroorzaakt door Hemophilus Influenzae en Neisseria meningitidis)
• Gynaecologische infecties, met inbegrip van bekkeninfecties, endometritis en pelvische cellulitis
• Postoperatieve infecties
• Aanvullende behandeling bij chirurgie in geval van infecties veroorzaakt door gevoelige micro-organismen, zoals abcessen, infecties na perforatie van de ingewanden, huidinfecties en infecties van de sereuze oppervlakken
• Gonorroe, urogenitale of anorectale ongecompliceerde infecties geassocieerd met stammen van Neisseria gonorrhoeae die al dan niet bèta-lactamase aanmaken

Welke stoffen zitten er in dit medicijn? -Het werkzame bestanddeel is aztreonam. -Het andere bestanddeel is L-arginine.

Gebruikt u naast Azactam nog andere medicijnen, of heeft u dat kort geleden gedaan of gaat u dit misschien binnenkort doen? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

 Bijkomende toediening van probenecide of furosemide in combinatie met Azactam leidt tot een niet-significante toename vanuit klinisch oogpunt van de concentraties van Azactam in het bloed.

 Er is geen significatieve interactie tussen Azactam en gentamicine, natriumnafcilline, cefradine, clindamycine en metronidazole.

 Tegelijkertijd toegediende bacteriostatische antibiotica kunnen de werking van de betalactamines belemmeren.

 Geen enkele reactie van het type disulfiram werd vastgesteld na inname van alcohol.

 Wanneer gelijktijdig antistollingsmiddelen worden voorgeschreven dient voor geschikte bewaking te worden gezorgd. Het kan zijn dat de dosis van de orale antistollingsmiddelen moet worden aangepast.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk medicijn kan Azactam bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

In weinig voorkomende gevallen (tot 1 op de 100 personen) kan er een verhoging van het creatininegehalte in het bloed optreden.

In zeldzame gevallen (bij maximaal 1 op de 1000 personen) kunnen de volgende bijwerkingen optreden: vaginitis, vaginale candidose (infectie veroorzaakt door een schimmel, met name de Candida albicans), pancytopenie (gelijktijdige afname van de drie types bloedcellen), trombocytopenie (afname van het aantal bloedplaatjes), trombocytose (verhoogde aanmaak van bloedplaatjes), leukocytose (toename van het aantal witte bloedcellen), neutropenie (afname van toename van een bepaald type witte bloedcellen), anemie, eosinofilie (toename van een bepaald type witte bloedcellen), toename van de protrombinetijd en van de partiële tromboplastinetijd, positieve antiglobulinetest (Coombs-test), verwardheid, slapeloosheid, convulsies, paresthesieën (abnormale gewaarwordingen in de huid), duizeligheid, hoofdpijn, diplopie (dubbel zicht), draaiduizeligheid, tinnitus (oorsuizingen), hypotensie, bloedingen, piepende ademhaling, dyspneu (ademhalingsproblemen), niezen, verstopte neus, maag-darmbloedingen, pseudomembraneuze colitis (infectie van de dikke darm), halitose (slechte adem), hepatitis, geelzucht, myalgie (spierpijn), gevoeligheid van de borsten, pijn op de borst, pyrexie (koorts), asthenie (lichamelijke vermoeidheid), malaise, veranderingen in het elektrocardiogram.

Andere mogelijke bijwerkingen zijn (frequentie onbekend): anafylactische reactie (onmiddellijke allergie), flebitis, tromboflebitis, opvliegers (flush), bronchospasmen, buikpijn, mondzweren, misselijkheid, braken, diarree, smaakveranderingen, verhoogde transaminasen, verhoogde alkalische fosfatase in het bloed, toxische epidermale necrolyse (aandoening gekenmerkt door de

Aztreonam is gecontra-indiceerd bij patiënten die een overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor een van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.

Volwassenen

• Infecties van de urinewegen: 0,5 - 1 g, om de 8 - 12 uur
• Matig ernstige systemische infecties: 1 - 2 g, om de 8 - 12 uur
• Ernstige systemische infecties of infecties veroorzaakt door Pseudomonas aeruginosa: 2 g, om de 6 - 8 uur
• Max. 8 g /dag
• Acute ongecompliceerde gonorroe of cystitis: IM monodosis van 1 g

Kinderen > 1 week

• De maximaal toegelaten dosis voor volwassenen nooit overschrijden
• 30 mg/kg om de 6 - 8 uur
• Ernstige infecties: 50 mg/kg om de 6 - 8 uur (enkel bij kinderen > 2 j)
• Infectie te wijten aan Pseudomonas aeruginosa: 50 mg/kg om de 6 - 8 uur

Toedieningswijze

• Dosis opossen in een volume van 6 - 10 ml water voor injectie
• Langzaam injecteren in een ader gedurende 3 - 5 minuten
• 1 g oplossen in ten minste 3 ml water voor injectie

• Verdunnen om een finale concentratie te bekomen van max. 2 % met

• water voor injectie

• NaCl 0,9 %
• Ringer of lactaat-Ringer-oplossing
• glucoseoplossing 5 % of 10 %
• mannitol-oplossing 5 %
• natriumlactaat-oplossing M/6
• Toedienen gedurende 20 - 60 minuten
• 1 g oplossen in minstens 3 ml water voor injectie en een 0,9% NaCl-oplossin
• Diepe injecties in een belangrijke spier: het bovenste en buitenste kwadrant van de glutus maximus of het laterale deel van de dij