Escitalopram Sandoz 5mg Filmomh Tabl 98

• Depressieve episodes
• Paniekstoornis met of zonder agorafobie
• Sociale angststoornis (sociale fobie)
• Gegeneraliseerde angststoornis
• Obsessieve-compulsieve stoornis

 De werkzame stof in dit middel is escitalopram. Elke filmomhulde tablet bevat 5 mg/10 mg/20 mg van de werkzame stof escitalopram (als oxalaat).

 De andere stoffen in dit middel zijn:

Kern van de tablet: lactosemonohydraat, microkristallijne cellulose, natriumcroscarmellose, hypromellose, magnesiumstearaat, watervrij colloïdaal siliciumdioxide.

Filmomhulling: hypromellose, macrogol 6000, titaniumdioxide (E 171), talk

Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?

Gebruikt u naast Escitalopram Sandoz nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of gaat u dit misschien binnenkort doen? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

Vertel uw arts als u een van de volgende geneesmiddelen gebruikt:

 Niet-selectieve monoamino-oxidaseremmers (MAO-remmers), die fenelzine, iproniazide, isocarboxazide, nialamide en tranylcypromine als werkzame stoffen bevatten. Als u een van die geneesmiddelen hebt gebruikt, moet u 14 dagen wachten voor u de inname van Escitalopram Sandoz mag starten. Na stopzetting van Escitalopram Sandoz moet u 7 dagen wachten voor u een van die geneesmiddelen mag innemen.

 Reversibele, selectieve MAO-A-remmers die moclobemide bevatten (wordt gebruikt om depressie te behandelen)

 Irreversibele MAO-B-remmers die selegiline bevatten (wordt gebruikt om de ziekte van Parkinson te behandelen). Die kunnen het risico op bijwerkingen verhogen.

 Het antibioticum linezolide

 Lithium (wordt gebruikt bij de behandeling van manisch-depressieve stoornis) en tryptofaan.

 Imipramine en desipramine (beide worden gebruikt om depressie te behandelen).

 Sumatriptan en soortgelijke geneesmiddelen (worden gebruikt om migraine te behandelen), tramadol (wordt gebruikt tegen ernstige pijn). Deze verhogen het risico op bijwerkingen.

 Buprenorfine (wordt gebruikt tegen hevige pijn) omdat het risico op serotoninesyndroom, een potentieel levensbedreigende aandoening, verhoogd is.

 Cimetidine, lansoprazol en omeprazol (wordt gebruikt om maagzweren te behandelen), fluconazol (ter behandeling van schimmelinfecties), fluvoxamine (antidepressivum) en ticlopidine (wordt gebruikt om het risico op beroerte te verminderen). Die kunnen de bloedspiegels van escitalopram verhogen.

 Sint-janskruid (Hypericum perforatum) - een kruidenproduct voor depressie.

 Acetylsalicylzuur en niet-steroïdale ontstekingsremmende middelen (NSAID's) (geneesmiddelen die worden gebruikt om pijn te verlichten of het bloed te verdunnen, zogenaamde anticoagulantia). Die kunnen de bloedingsneiging verhogen.

 Warfarine, dipyridamol en fenprocoumon (geneesmiddelen die worden gebruikt om het bloed te verdunnen, zogenaamde anticoagulantia). Uw arts zal waarschijnlijk de stollingstijd van uw bloed controleren bij het starten en stopzetten van Escitalopram Sandoz om na te gaan of uw dosering van het anticoagulans nog adequaat is.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

De bijwerkingen verdwijnen gewoonlijk na enkele weken behandeling. U moet weten dat veel van de bijwerkingen ook symptomen van uw ziekte kunnen zijn en dus zullen verbeteren als u zich beter begint te voelen.

Als u een van de volgende symptomen vertoont, moet u meteen contact opnemen met uw arts of onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan:

Soms (kunnen optreden bij tot 1 op de 100 mensen)

 Ongebruikelijke bloedingen waaronder maag-darmbloedingen

Zelden (kunnen optreden bij tot 1 op de 1.000 mensen)

 zwelling van huid, tong, lippen, farynx of gezicht, netelroos of ademhalings- of slikmoeilijkheden (ernstige allergische reactie) hebben.

 hoge koorts, agitatie, verwardheid, beven en abrupte spiercontracties, dat kunnen tekenen zijn van een zeldzame aandoening, het serotoninesyndroom genaamd (zie rubriek 2).

Niet bekend (frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald)

 Moeilijkheden bij urineren

 Epilepsieaanvallen (toevallen), zie ook rubriek "Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit geneesmiddel?"

 Gele verkleuring van de huid en het wit van de ogen zijn tekenen van een gestoorde leverfunctie/leverontsteking

 Snelle, onregelmatige hartslag, flauwvallen, dat kunnen symptomen zijn van een levensbedreigende aandoening, gekend als Torsade de pointes

 Gedachten van zelfverminking en zelfmoordgedachten, zie ook rubriek "Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit geneesmiddel?"

 Plotse zwelling van de huid of slijmvliezen (angio-oedeem).

Voorts werden nog de volgende bijwerkingen gerapporteerd:

Zeer vaak (kunnen optreden bij meer dan 1 op de 10 mensen)

 Misselijkheid

 Hoofdpijn

Vaak (kunnen optreden bij tot 1 op de 10 mensen)

 Verstopte of lopende neus (sinusitis)

 Minder of meer eetlust

 Angst, rusteloosheid, abnormale dromen, moeilijk inslapen, zich slaperig voelen, duizeligheid, geeuwen, beven, prikkelingen van de huid

 Diarree, constipatie, braken, droge mond

 Verhoogde mate van zweten

 Pijn in spieren en gewrichten (artralgie en myalgie)

 Seksuele stoornissen (vertraagde ejaculatie, erectieproblemen, minder zin in seks, en vrouwen kunnen het moeilijk hebben om een orgasme te krijgen)

 Vermoeidheid, koorts

 Gewichtstoename

Soms (kunnen optreden bij tot 1 op de 100 mensen)

 Netelroos (urticaria), uitslag, jeuk (pruritus)

 Tandenknarsen, agitatie, zenuwachtigheid, paniekaanval, verwardheid

 Smaakstoornis, verstoorde slaap, flauwvallen (syncope)

 Vergrote pupillen (mydriase), gezichtsstoornis, oorsuizen (tinnitus)

 Haaruitval

 Overmatige menstruatiebloeding

 Onregelmatige menstruatie

 Gewichtsdaling

 Snelle hartslag

 Zwelling van armen of benen

 Neusbloeding

Zelden (kunnen optreden bij tot 1 op de 1.000 mensen)

 Agressie, depersonalisatie, hallucinatie

 Trage hartslag

Frequentie onbekend (frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald):

 Gedaald natriumgehalte in het bloed (de symptomen zijn misselijk en onwel zijn met zwakke spieren of zich verward voelen)

 Duizeligheid als u opstaat wegens een lage bloeddruk (orthostatische hypotensie)

 Abnormale leverfunctietests (verhoogde hoeveelheid van leverenzymen in het bloed)

 Bewegingsstoornissen (onwillekeurige bewegingen van de spieren)

 Pijnlijke erecties (priapisme)

 Tekenen van abnormale bloeding, bv. van de huid en slijmvliezen (ecchymose)

 Verhoogde secretie van een hormoon, ADH genaamd, waardoor het lichaam water vasthoudt en het bloed wordt verdund, en bijgevolg de hoeveelheid natrium (ongepaste secretie van ADH) afneemt

 Afscheiding van melk bij mannen en vrouwen die geen borstvoeding geven

 Manie

 Afwijking van het hartritme ("verlenging van het QT-interval" genoemd, te zien op het ECG, elektrische activiteit van het hart)

 Zware vaginale bloedingen kort na de geboorte (postpartumbloeding), zie Zwangerschap in rubriek 2 voor meer informatie

Bovendien is het bekend dat sommige bijwerkingen kunnen optreden met geneesmiddelen die op een vergelijkbare manier werken als escitalopram (de werkzame stof van Escitalopram Sandoz).

Deze omvatten:

 Motorische rusteloosheid (akathisie)

 Verlies van eetlust

 Hoger risico op beenbreuken

Wanneer mag u dit geneesmiddel niet innemen?

 u bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

 als u andere geneesmiddelen inneemt die behoren tot de groep van zogenaamde MAO-remmers, zoals selegiline (gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Parkinson), moclobemide (gebruikt bij de behandeling van depressie) en linezolide (een antibioticum).

 als u werd geboren met of een episode hebt gehad van abnormaal hartritme (te zien op het ECG, een onderzoek om na te gaan hoe uw hart werkt)

 als u geneesmiddelen voor hartritmeproblemen inneemt of geneesmiddelen die invloed kunnen hebben op het hartritme (zie rubriek 2 "Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?")

Volwassenen

• Gebruikelijke dosis: 10 mg /dag.
• Onderhoudsdosis: max. 20 mg /dag
• Aanvangsdosis: 5 mg tijdens de 1ste week
• Onderhoudsdosis: 10 - 20 mg /dag
• Gebruikelijke dosis: 10 mg /dag.
• Afhankelijk van de individuele respons, de dosis verlagen tot 5 mg of verhogen tot max. 20 mg /dag
• Aanvangsdosis: 10 mg /dag
• Onderhoudsdosis: max. 20 mg /dag
• Aanvangsdosis: 10 mg /dag
• Onderhoudsdosis: max. 20 mg /dag

Toedieningswijze

• In een enkele gift inneme
• Met of zonder voedsel